Ermənilərin itkiləri haqqında oxuyanda sevinirəm…
Ermənilərin itkiləri haqqında oxuyanda sevinirəm.
Səbirli ol Serj, döz. Erməni xalqının düşmənlərinə sənin dərdinə və kədərinə sevinməyə izin vermə. Sən ermənilərə lazımsan. Sən onlar üçün vacibsən. Ermənistanı yerlə-yeksan etmək üçün çox şey etməlisən.
KİV: 2015-ci ilin əvvəlindən Ermənistan ordusu 17 əsgərini itirib, 20 nəfər isə müxtəlif xəsarətlər alıb…
Bağışla, amma mənim gülüşüm təsadüfi deyil. Amma “ölü” və ya “öldürülmüş” erməni sözünə mənim gülməyim gəlir. Bu, orqanizmimin reaksiyasıdır. Ermənilərin itkiləri haqqında oxuyanda sevinirəm. İnciməyin, amma bu, belədir.
Deməli belə… 2015-ci ilin əvvəlindən Ermənistanın 17 əsgəri həlak olub və 20 nəfəri isə müxtəlif dərəcəli yara alıblar… (Bu, dejavü deyil. Sadəcə bu sözləri dəfələrlə təkrar etmək istəyirəm). Bilirəm ki, bu ölümlər səni kədərləndirir. Axı cəbhə xəttində itirilən hər bir erməni sənin vicdanındadır. O uşaqları mərmilər və ya qəlpələr məhv etməyib. Uşaqlar? Axı sən bazar günü onları Müdafiə Nazirliyinin kollegiyasında çıxış edərkən əzizləyərək belə adlandırmışdın. Hə, bir də bizə – azərbaycanlılara hədə-qorxu gəldin. Bəli, hədələdin. Beləcə də dedin: “Bu andan etibarən öz formasına görə asimmetrik intiqam aksiyaları mümkündür. Qaynar başlar çoxsaylı sürprizlərə hazır olsunlar”…
Bilirsən Serj, məni sənin sözlərin kədərləndirdi. Xeyr, qorxutmadılar. Ermənidən qorxmaq həqiqətən gülməlidir. Sadəcə kədərləndirdi. Özüm-özümə bir neçə sadə sual verdim və onlara cavab tapa bilmədim. Azərbaycanlılardan on metr məsafədə səngərdə silahla oturan erməniyə intiqam aksiyası həyata keçirməyə nə mane olur? Əgər ermənilər cəbhə xəttində növbəti təxribatı həyata keçirsələr, bu bizim üçün sürpriz olacaqmı? Ermənilər yad ərazidə oturaraq intiqamdan danışa bilərlərmi? Görürsən necə sadə suallardır? Serj, bəlkə sən onlara cavab tapasan? Yardım et, lütfən.
Düzünü desəm Serj, hədələmək sənə yaraşmır. Bu, diplomatik deyil. Sən axı dahi siyasətçisən. Sən hər il müntəzəm olaraq cəbhə xəttində yüzlərlə erməni itirirsən. Bəli, onların anaları sənə lənətlər yağdırır, amma sən ayaqda durmusan. Sən bir əlinlə zərbələrə qarşı durursan, digər əlinlə isə erməni xalqının lənətlərindən qorunduğun qalxanı tutursan. Sən həm də böyük prezidentsən. Mən ciddi deyirəm. Sən o qədər böyük prezidentsən ki, hər il sənin rəhbərlik etdiyin ölkəni on minlərlə erməni tərk edir. Onlar sənin siyasətinlə razı olmadıqları üçün deyil, nə də ki, hərbi münaqişəyə cəlb edilmiş ölkədə yaşamaq istəmədikləri üçün getmirlər. Özünü erməni adlandıran bu zavallı adamlar, sənin böyüklüyünü qəbul edə və həzm edə bilmirlər. Sən onların gözlərini tutursan.
Düzünü desəm Serj, sənin hədələrin mənim xoşuma gəlmədi. Bu, estetik deyildi və çox kobud səsləndi. “Azərbaycanlılara hər bir uşağın ölümü baha başa gələcək”. Baha başa gəlmir ki? Sən bilirsən onların vurulduğu güllə neçəyə başa gəlir? Sən savadlı adamsan, iqtisadiyyatdan anlayışın var, bilməlisən ki, güllə istehsal olunmalı məhsuldur. Onlar göydən düşmür. Əvvəl onları tökürlər, bu isə metala xərc çəkilir deməkdir. Bu güllələrin düzəldiyi konveyer lazımdır. Mən sənə nə danışıram? Axı sən özün “Kalaşnikov” avtomatının nə olduğunu və onun güllələrinin nədən ibarət olduğunu yaxşı bilirsən.
Nəyə görə isə yazıq və bədbəxt Ermənistanın prezidentləri biz azərbaycanlılara atəş açanlar olur. Sonra isə millət bu prezidentin hakimiyyəti altında inildəyir və kütləvi şəkildə ölkəni tərk edirlər. Bu, lirikadır. Diqqətimizi yayındırmayaq. Biz erməni uşaqlarının ölümünə çəkilən xərcdən danışırdıq. Qurğuşun örtük, polad içlik, alışan kapsul, giliz – bütün bunlar hamısı güllənin elementləridir. Azərbaycan torpaqlarında oturan, avtomatlarını azərbaycanlılara tuşlayan ermənilər məhz bu güllələrlə öldürülüblər. Güllənin bu elementləri pulla alınır. Hesabla gör bir gülləyə nə qədər pul xərclənir, onda anlayacaqsan ki, bizdə – qaynar başlarda o güllələrdən bütün ermənilərə yetəcək qədərdir. Bəs ermənilər onları öldürdüyümüz güllələrə çəkilən xərcə dəyərlərmi? Bu sual məhz sənə ünvanlanıb.
Açığını desəm Serj, nitqinin son hissəsi əhvalımı tamamən təlx etdi. Bax Azərbaycanın daimi gərginlik yaratmaq istəyində olmasını söyləyəndə yalan dedin. Sən yəqin ki, Qarabağda nəzərdə tuturdun. Doğrudur? Bax burada sən köklü şəkildə haqsızsan. Özün düşün, bizə öz torpaqlarımızda gərginlik nəyə lazımdır? Biz istəyirik ki, bu torpaqlarda adamlar yaşasın və uğurlarına sevinsinlər, torpağı becərsinlər, orada oğullarını böyütsünlər. Bizə öz ərazimizdə gərginlik lazım deyil. Amma torpaq çirklənibsə onu təmizləmək lazımdır. Qarabağ çirklənib, həm də çox. Ora ermənilərlə çirklənib və murdarlanıb, onları oradan rədd etmək lazımdır. Sən bizim gec-tez öz torpaqlarımıza qayıdacağımıza, onu ermənilərdən təmizləyəcəyimizə inanmırsan. Anlamağına anlayırsan. Axı sən axmaq adam deyilsən. Amma inana bilmirsən. Bax görürsən ki, Azərbaycan Ermənistandan güclüdür, ədalətli qələbə üçün sənin rəqiblərinin iradəsi daha çoxdur, nəinki sənin və ya başqa bir erməninin. Amma yox, sən inad edirsən, xasiyyətini göstərirsən. Erməniləri itirirsən, amma yenə də dirəşirsən.
İstənilən halda cəbhədə erməni ölümləri sənin əsəbiləşməyinə dəyməz. Nə olsun bir-iki erməni azaldı. Yaxşı, bir-iki yox, on ya iyirmi nəfər. Biz onları dəstə ilə öldürə bilərik. İndi nə olsun? Onların hər biri üçün belə həyəcan keçirəcəksən? Axı bu uzun çəkməz, Serj. Sən özünü qoru. Döz. Sən erməni xalqına lazımsan. Ermənistanı yerlə-yeksan etmək üçün çox şey etməlisən.
Böyük nifrət hissi ilə, sənin şəxsi düşmənin, sıravi azərbaycanlı.
